By aplikacja czy oprogramowanie mogły podbić międzynarodowe rynki i być zrozumiałe dla użytkowników z całego świata, trzeba poddać je procesom internacjonalizacji i lokalizacji. Choć te dwa pojęcia są niekiedy ze sobą mylone, mają jeden wspólny cel – globalizację produktu. Sprawdzamy, jak te terminy różnią się od siebie i co w praktyce oznaczają.
Globalizacja, internacjonalizacja i wreszcie lokalizacja to pojęcia, które ściśle wiążą się z dostosowaniem produktu i marki do potrzeb klientów na całym świecie. Gdy chcesz dostarczać aplikację, oprogramowanie czy nawet stronę internetową międzynarodowym odbiorcom, najpewniej chcesz „zglobalizować” swoje rozwiązanie. By jednak to mogło zakończyć się sukcesem, potrzebujesz podjąć kilka ważnych kroków. Pierwszymi z nich są: internacjonalizacja i lokalizacja. Poznaj podstawowe różnice między tymi pojęciami:
1. Globalizacja – wyznacza cele i strategie działania
Z perspektywy twórców oprogramowania to właśnie globalizacja jest terminem najszerszym. Ma ona na celu dostarczanie wielojęzycznych produktów do klientów na całym świecie. Wymaga to planowania, działania strategicznego i przeprowadzania określonych procesów, takich jak: internacjonalizacja i lokalizacja.
2. Internacjonalizacja zaczyna się już na etapie koncepcji
Dawniej nie planowano z góry globalizacji produktów, np. oprogramowania. Wtedy kod był od początku projektowany z myślą o jednym języku, a jego przetłumaczona wersja i tak nie działałaby poprawnie. Sam proces dostosowywania aplikacji do różnych rynków był więc czasochłonny i trudny.
Obecnie to podejście się zmieniło i wiele rozwiązań od początku jest programowanych i projektowanych tak, by łatwo było je dostosować do potrzeb odbiorców z różnych krajów. Dlatego już na etapie koncepcyjnym zaczyna się internacjonalizacja produktu, czyli jego przygotowanie do późniejszej lokalizacji i obsługi wielu formatów i języków.
3. Internacjonalizacja odnosi się do architektury oprogramowania
Jak w praktyce przebiega internacjonalizacja? Proces ten skupia się na najlepszych praktykach, których trzeba przestrzegać przy projektowaniu i programowaniu aplikacji, tak by była ona łatwa do późniejszego tłumaczenia i lokalizacji dla różnych języków i ustawień w wielu regionach świata. To sprawia, że programiści już od początku prac nad architekturą oprogramowania, muszą uwzględnić płynny proces lokalizacji w kolejnych etapach.
4. Lokalizacja koncentruje się na treściach
Lokalizacja odnosi się do treści, choć wykracza poza zwykłe tłumaczenia tekstu. Swoim zasięgiem obejmuje ona dostosowanie wszelkich składników aplikacji lub produktu do wymagań językowych, kulturowych czy prawnych obowiązujących w danym kraju lub regionie. Dotyczy to m.in.: tekstów, contentu na stronie WWW, dokumentów, zdjęć czy wideo.
Przykładowo w e-commerce lokalizacja obejmuje nie tylko tłumaczenia opisów produktów, które mają być zrozumiałe dla użytkowników w ich ojczystym języku, ale także dostosowanie walut i miar do tych, które występują w danym kraju. Dzięki temu w przypadku jednej, międzynarodowej platformy zakupowej Amerykanin płaci w dolarach i może zmierzyć produkt w calach, za to Polak kupi tę samą rzecz w złotówkach i zmierzy ją w centymetrach. Z kolei, w przypadku oferowanych nieruchomości i prezentujących ich grafik w Londynie powinny być prezentowane zdjęcia budynków z Anglii, a nie np. Azji czy USA. Dzięki temu produkt jest bliższy odbiorcy i jest dla niego w pełni zrozumiały, nie tylko pod względem językowym, ale także kulturowym.
5. Lokalizację można wykonać wielokrotnie dla różnych regionów
Dobrze wykonany etap internacjonalizacji pomaga także w tym, by później móc wielokrotnie lokalizować produkt dla różnych rynków i wymagań klientów. Umiędzynarodowione rozwiązanie można wtedy łatwo przetłumaczyć i zlokalizować, bez ryzyka błędów i niewielkim nakładzie pracy.
